Aan ieder begin komt een einde. Zo ook aan mijn stage. 20 weken lang heb ik met veel plezier bij Melon Media stage gelopen. Er was alleen één nadeel. Het reizen.
Als mensen vragen: Wat zou je anders doen bij je volgende stage?, kan ik daar gelijk antwoord op geven. Iets dichterbij zoeken namelijk. Van nietsnut naar werkende student is namelijk best pittig. Kan je eerst lekker doen wat je wilt, moet je daarna 5 dagen per week van half 9 tot 5 werken. Daar kan je niet zomaar naar huis als je geen zin meer hebt. Je kan je ook net iets minder snel ziekmelden dan anders. Je moet vrij vragen in plaats van vrij nemen. En je moet hard werken, zowel voor jezelf als voor het bedrijf. Het is even aanpoten, maar het is te doen. Het wordt allemaal net iets zwaarder wanneer je wakker wordt met de gedachte dat je over 12 uur pas thuis bent. Nog vervelender is wanneer je klaar bent met je werkdag en je weet dat je over 2 uur pas thuis bent.
Gelukkig bestaat er Twitter. Ik heb aardig wat minder volgers gekregen, maar ik kon wel lekker m’n agressie afreageren. Nog meer dankbaar ben ik voor mijn lieve vadertje. Hij probeerde mij zo vaak mogelijk op te halen, zodat ik niet met het OV hoefde. Liever in de file staan, dan uren in de bus, tram en metro zitten.
Helaas woon ik in een gat. Wil ik later carrière maken, dan moet ik een goed CV hebben. In mijn kleine dorpje heb je weinig kans op doorgroeimogelijkheden, dus moet je vaak al minstens een uur reizen. De enige mogelijkheid is dus verhuizen of het accepteren. Gelukkig is die tijd nog minstens een jaar weg. Eerst ga ik twee weken van mijn vakantie genieten en dan op weg naar Zweden. Ik woon 5 minuten van de school vandaan, dus dat hoef ik in ieder geval niet te reizen!